Een onvergetelijke ervaring...

Hallo allemaal! :) 

Hier ben ik weer, na een kleine stilte. :) 

Dit is meteen ook mijn laatste berichtje, aangezien mijn avontuur er hier bijna opzit...
Als je de kans krijgt om een ervaring als deze mee te maken, grijp ze! Ik ben zo ontzettend blij dat ik dit heb kunnen doen. In deze drie maanden heb ik heel wat bijgeleerd en een koffer vol aan mooie herinneringen verzameld. Deze krijgen voor altijd een plaatsje in mijn hart!

Donderdag 30/04/2015

Donderdag was onze laatste dag op het VVOB-kantoor. We kregen die dag even de tijd om aan onze taken voor school te werken. Hoewel dit niet gemakkelijk was, aangezien heel de tijd de gedachte door mijn hoofd dwaalde dat het einde van mijn avontuur hier naderde.

Als verrassing en bedanking voor onze geweldige stage hier, zorgden we voor een heerlijke chocoladetaart die rond 15 uur werd geleverd. Weer een stapje dichter bij het afscheid... 

Als afsluiter gingen we na het werk samen met de medewerkers van VVOB iets eten, ons officieel afscheidsdinertje. Dit was op een heel gezellige locatie! Nadien besloten we nog even een stapje in de wereld te zetten. :)

Vrijdag 01/05/2015

Vrijdagochtend vertrokken we met de brommer naar Sihanoukville. Aangezien het aan het regenen was, vond dit vertrek pas plaats rond 10 uur. Nog geen half uurtje later hadden we een eerste keer pech... De Ambers hadden platte band, terwijl ze deze lieten maken, werd de Iphone van Amber gestolen. Ondanks deze tegenslag besloten ze met een minibusje de tocht naar Sihanoukville verder te zetten. Kevin en ik reden verder met de brommer...

Na een uurtje rijden, volgde er een andere tegenslag. Kevin en ik reden op het zandbaantje naast de asfaltbaan, toen er een brommer ons langs rechts inhaalde. Dit zorgde ervoor dat wij bruusk moesten remmen, waardoor we begonnen te slippen en onderuit gingen. Er kwamen mensen naar ons toe die ons naar een huisje brachten, zij wilden ons daar opereren, maar wij hadden er geen vertrouwen in en vroegen of ze de ambulance konden bellen. Ze brachten ons naar een health klinic 2 minuutjes verderop, waar we konden wachten op de ambulance. Ondertussen had ik reeds de Ambers gebeld, zij waren op weg naar ons. We moesten een uur wachten eer de ambulance arriveerde, nadien brachten ze ons samen met de Ambers naar het Calmette ziekenhuis in Phnom Penh.

Daar werden onze schaafwonden heel bruut gereinigd. Ik kreeg een 5-tal verdovingsspuiten in mijn knie (die verschrikkelijk veel pijn deden) en werd nadien aan mijn knie genaaid, hoewel de verdoving nog niet 100% werkte... Ook Kevin werd genaaid aan zijn knie en aan zijn heup. Nadien mochten we het ziekenhuis verlaten en keerden we terug naar onze guesthouse. Daar besloten we om zelf onze wonden te reinigen aangezien deze nog heel vuil waren.

's Avonds gingen we een lekkere wrap gaan eten aan de Riverside. Maar aangezien we beiden nog steeds veel pijn hadden aan onze knie, besloten we die avond nog naar het SOS International Hospital te gaan om al onze wonden te laten nakijken. Daar werden onze schaafwonden verder gereinigd en namen ze foto's van onze knie. De dokter besloot ons door te sturen naar het Royal Phnom Penh Hospital, aangezien er daar een gespecialiseerde dokter is en omdat ze daar een MRI konden nemen. Ondertussen was het reeds 1.30 uur toen we de taxi naar het ander ziekenhuis namen.

Zaterdag 02/05/2015

Om 5 uur 's ochtends werden er nogmaals platen genomen van onze knie in het Royal Phnom Penh Hospital. Na een slapeloze nacht, werd er 's morgens een MRI scan genomen. Ze besloten om zowel Kevin zijn knie als mijn knie opnieuw te naaien. Bij mij gebeurde deze operatie zaterdagavond. Ik kreeg een epiderale verdoving, mijn knie werd weer opengemaakt, gereinigd (er zaten nog steentjes in) en nadien weer dichtgenaaid.

Aangezien deze verdoving pas na 6 uur volledig uitgewerkt was, kon ik die nacht toch al iets meer slapen.

Zondag 03/05/2015

Zondagochtend werd Kevin zijn knie opnieuw genaaid. Die dag heb ik een hele dag doorgebracht in mijn bed. Ik slaagde er niet in om mijn been te verplaatsen, waardoor ik helemaal niet uit bed geraakte... Gelukkig waren onze lieve vriendjes er, om ons wat gezelschap te houden! :)

Maandag 04/05/2015

Onze laatste volledige dag in Cambodja... Ik had me onze laatste dagen hier toch wel helemaal anders voorgesteld, maar er is niets aan te doen. Die dag slaagde ik erin om me te verplaatsen met een karretje als ondersteuning. Tegen 's avonds had ik dit karretje zelfs niet meer nodig! Ik moet toegeven dat ik toch wel heel blij was. :)

's Avonds kregen we bezoek van onze vriendjes hier in Cambodja! Dit was ook meteen het moment, waarop we afscheid moesten nemen van hen...

Dinsdag 05/05/2015

Dinsdag was onze allerlaatste dag in Cambodja... Toen ik hieraan dacht, kwamen er toch enkele traantjes tevoorschijn. Om 17 uur kwamen Karolina en Mono van VVOB onze bagage brengen en brachten ze ons naar de luchthaven. Voor Kevin werd er telkens een rolstoel voorzien aangezien hij nog steeds veel pijn had en nog niet te been was. En zo vertrokken we op weg terug naar België...

Onze eerste vlucht was tot in Vietnam, deze was om 20.30 uur.
In Vietnam vertrok onze volgende vlucht om 23 uur naar Parijs. Tijdens deze vlucht zaten Kevin en ik in de business class, zodat we onze benen konden strekken. Dit was nodig aangezien geen van ons beiden zijn been reeds kon plooien. Dankzij deze plaatsen hebben we toch een beetje kunnen slapen op het vliegtuig. :)

Woensdag 06/05/2015

Woensdag kwamen we aan in Parijs. Daar namen we de TGV naar Brussel. Aangezien de TGV een 50 minuten vertraging had, kwamen we rond 13.30 uur aan in Brussel. Daar werd ik opgewacht door mijn ouders, broer, zus en liefje. We namen samen de trein naar Dendermonde waar mijn allerliefste nichtje mij stond op te wachten. :)

Na een bezoekje aan mijn oma keerden we huiswaarts. Daar kreeg ik 's avonds onverwacht bezoek van al mijn lieve chirovriendjes, die aan het raam stonden te zingen met een groot spandoek! :) Niet veel later kwamen ook mijn grootouders, tantes, nonkels en neefjes en nichtjes langs. Jammer genoeg moesten zij na enkele uurtjes weer vertrekken, aangezien ik een afspraak had bij de dokter om alles nog eens extra te laten controleren. Gelukkig zag alles er goed uit! :)

Einde van deze ervaring...

Natuurlijk was ik heel blij om iedereen terug te zien en heb ik hen allemaal gemist! En toch... deze ervaring is ééntje die ik nooit zal vergeten. Ik heb ontzettend veel bijgeleerd, nieuwe vrienden leren kennen, mooie landschappen en culturen gezien, nieuwe inzichten gekregen...

Ik ben ontzettend blij dat ik de kans heb gekregen om dit te mogen doen! Het zal nog even duren voor ik alles weer gewoon ben in ons Belgenlandje. :)

See you soon Cambodia! :) 

Veel liefs, 

Steffie

Workshop 'Misvattingen in wiskunde'

Dag allemaal!

Hier ben ik weer met een volgend berichtje! 

Hieraan beginnen, geeft toch een raar gevoel, aangezien dit één van mijn laatste berichtjes zal zijn...:(

Ik probeer er nog niet teveel aan te denken, maar het afscheid komt steeds dichterbij. 

Cambodja heeft alleszins al een speciaal plaatsje in mijn hart gekregen! :)

Maandag 20/04/2015

Maandag werden we terug op het VVOB kantoor verwacht. We begonnen rond 8.30 uur te werken aan onze workshop die we de week nadien zouden geven. Deze gaat over misvattingen in wiskunde, we willen hierbij gebruik maken van onze observaties die we gedurende twee maanden in Kampong Cham hebben kunnen verzamelen.

We hielden een brainstorm en verzamelden al onze ideeën, waarmee we de volgende dagen aan de slag zouden gaan.

Dinsdag 21/04/2015

Dinsdag deden we verder met het voorbereiden van onze workshop op het VVOB kantoor. We overliepen hoe we de volledige workshop zouden aanpakken, we zouden starten met een introductie over misvattingen. Op die manier komen we de beginsituatie van de studenten te weten. Om hen duidelijk te maken wat misvattingen juist zijn zouden we in het begin een voorbeeld geven en dit bespreken. Nadien zou er een korte demoles volgen, die achteraf besproken wordt. Tot slot zouden we eindigen met een workshop waarin de studenten bespreken hoe ze bepaalde misvattingen kunnen voorkomen of remediëren. 

Nadat we een hele dag doorbrachten op het kantoor,was het 's avonds tijd voor ontspanning. We gingen samen met de Ambers en onze vrienden hier dodgeball spelen. Kort uitgelegd: met ballen naar elkaar gooien. Een leuke afsluiter van deze dag. 

Woensdag 22/04/2015

Woensdagochtend kochten we, samen met een VVOB-medewerker, het materiaal aan dat we aan de lagere school zouden schenken. Kevin en ik hadden namelijk heel wat geld ingezameld door snoepjes te verkopen in België. Hierdoor was het voor ons mogelijk om verschillende didactische materialen aan te kopen voor de school. Deze zijn hier vaak veel duurder dan in België. Buiten didactisch materiaal steunen we de school ook met stoelen, deze gaan we aankopen in Kampong Cham. In de namiddag werkten we verder aan de workshop. 

Donderdag 23/04/2015

Donderdag werkten we de workshop verder uit. Onze lesvoorbereidingen voor de workshop zaten ondertussen volledig in elkaar. We startten donderdag ook met het maken van de werkbundel voor de studenten. We voorzagen deze vooral van afbeeldingen aangezien er een heel aantal studenten zijn die geen Engels kunnen. Bovendien probeerden we voldoende ruimte te laten voor de studenten, zodat ze hun oplossingen en bedenkingen telkens in het Khmer konden noteren. 

We sloten donderdagavond af met enkele spelletjes volleybal.

Vrijdag 24/04/2015

Vrijdagochtend werkten we de laatste zaken van onze workshop af. In de namiddag trokken we naar het PTTC in Phnom Penh zodat we de workshop konden voorleggen aan de medewerkster van VVOB die ons hierin begeleidt. Over het algemeen vond zij dat de workshop heel goed in elkaar zat. Ze vond het super dat we er ook een stukje demoles in verwerkten. Er waren slechts enkele kleine opmerkingen, o.a. de evaluatie die iets uitgebreider mocht, opdat de studenten ook in gesprek konden gaan met elkaar. 

Aangezien het bijna onze laatste week is, gingen we vrijdagavond met zen allen nog iets drinken.

Zaterdag 25/04/2015

Zaterdag ging ik naar de Russian Market om nog enkele soeveniertjes te halen. Verder begon ik alvast een nieuw blogberichtje. 's Avonds trokken we erop uit. Wanneer je hier naar een feestje gaat, wordt er vaak karaoké gezongen. Dit moesten we dus ook eens gedaan hebben voor ons verblijf in Cambodja erop zit. Vandaar dat we dit zaterdagavond met heel de groep eens gedaan hebben. 

Zondag 26/04/2015

Zondagnamiddag gingen we volleyballen, dit was meteen ook de laatste keer dat we dat hier zouden doen. Deze kleine dingen zorgen ervoor dat het besef voor het vertrek steeds groter wordt... Alles wordt stilaan 'de laatste keer'...

's Avonds ging ik nog even naar de night market aan de Riverside. 

Maandag 27/04/2015

Maandagochtend vertrokken we naar Kampong Cham. Dit was iets later dan gepland, aangezien er 's ochtends nog een hevige regenbui plaatsvond. We kwamen er rond de middag aan. Nadat we iets gegeten hadden, gingen we alle kopies nemen die we nodig hadden voor de workshop, en kochten we nog de laatste te gebruiken materialen. Nadien spraken we af met onze Cambodjaanse medestudenten, die ons gedurende de workshop zouden vertalen. We overliepen de hele workshop en maakten hen duidelijk hoe alles in elkaar zat. 

Nadien startten we met de laatste voorbereidingen voor de workshop. We moesten namelijk nog enkele posters maken, aangezien we deze niet vanuit Phnom Penh konden meenemen op de brommer. Rond 21.30 uur was alles klaar en kropen we in ons bed. 

Dinsdag 28/04/2015

Dinsdag gaven we onze workshop. We gaven deze drie keer aan telkens 30 studenten. De workshop zelf duurde 2 uur en was voorzien van een korte pauze. De eerste workshop ging van start om 7 uur, we zorgden ervoor dat we tijdig aanwezig waren op school, zodat we alles netjes konden klaarleggen. 

Onze vertalers stonden alvast paraat! 

Over het algemeen zijn we heel tevreden over de workshops die we gegeven hebben. We merkten dat de studenten deze interessant vonden en dat ze nieuwe inzichten en inspiratie hadden gekregen. Dit kregen we te horen wanneer we hen naar feedback vroegen. Hoewel we er algemeen een goed gevoel bij hadden, verliep het niet altijd heel vlot. De studenten waren vaak heel verlegen, waardoor we lang moesten doorvragen naar iemand die wou antwoorden, waardoor we telkens heel wat tijd verloren. Gelukkig merkten we dat tijdens het tweede deel van de sessie de studenten zich meer op hun gemak voelden en hun mening durfden geven. Gedurende de workshop zelf moesten de studenten vaak in groep aan de slag gaan, we zagen telkens dat iedereen bezig was met het zoeken naar een oplossing en dat ze hier samen toe wilden komen. Wanneer we een student van elke groep vroegen, duurde het altijd even vooraleer er iemand effectief het woord durfde nemen. Wel moedigden ze elkaar aan, want wanneer er iemand naar voor kwam, kreeg die telkens een aanmoedigend applaus en een applaus voor zijn antwoord. Dit was heel mooi om te zien. 

Bovendien heeft ook de structuur van onze workshop ertoe bijgedragen dat we de studenten veel konden meegeven op een korte tijd. Hoewel onze bruikbare tijd misschien nog net iets te kort was. Ik denk dat drie uur voor elke workshop ideaal zou geweest zijn, omwille van de vrij grote inhoud ervan. We voorzagen ook heel wat materialen die we zelf hadden gemaakt om aan te tonen dat je niet altijd materialen moet aankopen, maar dat je deze ook makkelijk zelf kan maken. 

We haalden gedurende de workshop vaak de 'cone of learning' erbij, om aan te tonen dat het belangrijk is dat de leerlingen altijd actief aan de slag zijn en zaken zelf kunnen ontdekken/verwoorden. Hoewel soms ook de docerende leerkracht noodzakelijk is natuurlijk. We probeerden hen dan ook zoveel mogelijk manieren van actief leren mee te geven, door hen deze ook zelf te laten uitvoeren. 

Ik vond het alleszins een leuke ervaring om een workshop te geven aan studenten. Het was leuk om deze te geven aan leeftijdsgenoten en ik denk/hoop dat zij er evenveel van genoten hebben als ikzelf. 

Nadat we de laatste workshop hadden gegeven, deze was van 13 uur tot 15 uur, haalden we nog de laatste didactische materialen voor de lagere school. 

's Avonds spraken we af met onze medestudenten, aangezien het onze laatste avond samen met hen was. We zouden samen iets gaan eten op de night market. Zij bestelden het eten, want het moest een verrassing zijn voor ons.  Wanneer we echter te zien kregen wat ze besteld hadden, verdween onze honger al gauw. Hier in Cambodja eten de mensen vaak 'duck eggs', maar deze hebben wij toch vriendelijk afgewezen. :) 

Na lekkere noodles en een dessertje praatten we nog even gezellig bij.

Woensdag 29/04/2015

Woensdagochtend overhandigden we in de lagere school al het didactisch materiaal dat we aankochten. De directeur was hier heel tevreden mee en ook de studenten waren enthousiast. We hopen dat de leerkrachten hier ook echt gebruik van gaan maken en dat hierdoor de lessen meer visueel worden voor de leerlingen. Bovendien bezorgden we die voormiddag ook 50 stoelen, aangezien de school hier nood aan had. 

Hierbij wil ik jullie nogmaals bedanken, want zonder jullie steun zouden we dit niet kunnen waarmaken hebben! :) 

Nadat alles overhandigd werd en een korte bijeenkomst, was het moment aangekomen om afscheid te nemen van onze lieve medestudenten. Ik zal onze lieve vrienden hier missen! 

Daarna was het tijd om met de brommer terug te keren naar Phnom Penh. Rond 13.30 uur kwamen we aan en besloten we om ons eerst even op te frissen en iets te gaan eten. Nadien trokken we naar de Joma (een plaats waar je rustig kan werken en waar wifi is) om daar ons verslag te typen over onze ervaringen tijdens de workshop. Weer een nieuwe ervaring, waar we naar kunnen terugkijken. 

Het besef dat we volgende week, reeds terug zullen zijn in België doet ons toch een beetje raar. We gaan van ons laatste weekje hier alleszins nog dubbel en dik genieten! 

Tot binnenkort!